Ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης:

 

Γλυκύτατε Ἰησοῦ, Λυτρωτὰ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, θεώρησον ἡμᾶς γονυπετεῖς ταπεινῶς ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Σου Βωμοῦ. Εἴμεθα ἰδικοί Σου καὶ τοιοῦτοι θέλωμεν νὰ διατελῶμεν.

Ἵνα δ’ ἔτι ἐνδότερον ἑνωθῶμεν μετὰ Σοῦ, ἰδοὺ σήμερον ἔκαστος ἡμῶν ἑκουσίως ἀφιεροῦται εἰς τὴν Ἱερωτάτην Σου Καρδίαν. Σέ, ἄλλοι μὲν οὐδέποτε ἐγνώρισαν, ἄλλοι δὲ ἀπηρνήθησαν ἀθετήσαντες τὰς ἐντολάς Σου.

 

Εὐσπλαγχνίσθιτι ἀμφοτέρων, καλοκάγαθε Ἰησοῦ,

καὶ ἕλκυσον πάντας πρὸς τὴν Ἱερωτάτην Σου Καρδίαν.

 

Ἔσο, Κύριε, βασιλεύς, οὐ μόνον τῶν πιστῶν Σου, τῶν οὐδέποτε ἀπομακρυθέντων ἀπὸ Σοῦ, ἀλλὰ προσέτι καὶ τῶν ἀσώτων υἰῶν, τῶν ἐγκαταλειψάντων Σέ. Χορήγησον εἰς αὐτοὺς τὴν χάριν, ἵνα ταχέως ἐπανέλθωσιν εἰς τὸν πατρικὸν οἶκον, ὅπως μὴ ἐκ πείνης καὶ ἀθλιότητος ἀπολεσθῶσιν.

 

Ἔσο βασιλεὺς ἐκείνων, τοὺς ὁποίους ἐσφαλμέναι δοξασίαι ἐξηπάτησαν, εἴτε διχόνοιαι ἀπεχώρησαν, καὶ κάλεσον αὐτοὺς εἰς τὸν λιμένα τῆς ἀληθείας καὶ εἰς τὴν ἑνότητα τῆς Πίστεως, ὅπως ἐν βραχεῖ γίνῃ ἓν ποίμνιον καὶ εἷς ποιμήν.

 

Ἔσο βασιλεὺς καὶ ἐκείνων, οἵτινες εὑρίσκονται εἰσέτι εἰς τὸ σκότος τῆς εἰδωλολατρείας ἢ τοῦ Μωαμεθανισμοῦ καὶ μὴ ἀποποιηθῇς νὰ φέρῃς αὐτοὺς εἰς τὸ φῶς καὶ τὸ βασίλειόν Σου.

 

Θεώρησον, τέλος, μετ’ εὐσπλαγχνικοῦ ὅμματος τοὺς υἱοὺς τοῦ λαοῦ ἐκείνου, τοῦ ἐπὶ τοσοῦτον χρόνον ἐπιτελέσαντος ἐκλεκτοῦ, τὸ δὲ αἷμα τὸ ἄλλοτε ἐπ’ αὐτῶν ἐπικληθὲν γένοιτο νῦν καὶ εἰς αὐτοὺς λουτρὸν ἀπολυτρώσεως καὶ ζωῆς.

 

Χάρισον, Κύριε, εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Σου ἀσφάλειαν καὶ ἐλευθερίαν. Ἐπιδαψίλευσον εἰς ἄπαντα τὰ ἔθνη εὐταξίαν καὶ εἰρήνην. Ποίησον, ἵνα ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς γῆς φωνὴ μία ἀντηχῇ: Δόξα τῇ Ἱερωτάτῃ Καρδίᾳ διὰ τῆς ὁποίας τὴν σωτηρίαν ἀπελάβομεν, εἰς Αὐτὴν τιμὴ καὶ ἔπαινος καθ’ ὅλους τοὺς αἰώνας. Ἀμήν.